آشنایی با ریموت و انواع آن 

ریموت کنترل‌ ها قطعاتی هستند که با استفاده از آنها می‌ توانیم از فاصله دور، فرمان هایی را به تجهیزات مختلف ارسال کنیم. بیشترین استفاده این محصولات برای درب‌ های کرکره برقی یا لولایی هستند. اما با استفاده از نمونه‌ های جدیدتر می‌ توان فرمان‌ های بیشتری را ارسال کرد و همین باعث افزایش دامنه عملکرد آنها می‌ شود. 

نحوه کارکرد ریموت کنترل به چه صورت است؟

۱.انتقال فرمان حرکت توسط ریموت کنترل

۲.فرستادن فرمان حرکت توسط سیگنال­های ماکروویور به رسیور

۳.دریافت فرمان حرکت توسط رسیور و رمز گشایی کردن آن (دکود کردن)

۴.فرستادن فرمان حرکت توسط رسیور به مرکز کنترل

۵.انجام عملیات توسط مرکز کنترل

فرکانس کاری ریموت و رسیور باید یکسان باشد تا فرآیند ارسال و دریافت اطلاعات میان آن دو مقدور باشد.

معرفی انواع ریموت کنترل

در یک دسته بندی کلی انواع ریموت کنترل را می‌ توان در دو دسته مادون قرمز و ریموت‌ های رادیویی قرار داد. ریموت و برد مربوط به بخش گیرنده در این دو نوع محصول با هم تفاوت زیادی دارد و از همین رو در شرایط مختلف از آنها استفاده می‌ کنند. البته گفتنی است که ریموت‌ های رادیویی جدید که مجهز به تکنولوژی پیشرفته کد خودکار یا کد گردان هستند، دارای ایمنی بیشتری می‌ باشند. روند کاری این محصولات چنین است که بعد از هربار استفاده از ریموت، فرکانس مورد نظر آنها تغییر کرده و به این صورت امنیت آنها را تا حد بسیار زیادی افزایش می‌ دهند. 

انواع ریموت کنترل بر اساس فرکانس

ریموت ها بر اساس فرکانس به سه دسته ۸۶۸ مگاهرتز ، ۴۳۳ مگاهرتز و ۳۱۵ مگاهرتز تقسیم می شوند .

انواع ریموت کنترل بر اساس فرآیند معرفی به گیرنده ریموت

 در این مورد نیز ریموت ها به سه دسته Code Fix , Code Learning و Hoping تقسیم می شوند .

ریموت کنترل های مادون قرمز و رادیویی

اینفرارد نوعی از اشعه‌ های الکترومغناطیسی است که برای چشم انسان قابل مشاهده نیست و تنها می‌ توانیم گرمای آن را احساس کنیم. این اشعه که به صورت متمرکز توسط ریموت تولید می‌ شود، بعد از فشردن یکی از دکمه‌ ها و ارسال، فرمان به دستگاه گیرنده خواهد رسید. طول موج این اشعه‌ ها معمولاً بین ۷۵۰ نانومتر تا ۱ میلیمتر می‌ باشد. تغییرات سیگنال، فاز و دامنه اشعه‌ های ارسالی به بخش گیرنده روی یک محور سینوسی نشان داده می‌ شود. بعد از اینکه بخش گیرنده دستگاه، این اشعه‌ ها را دریافت کرد، اطلاعاتی که به عنوان فرمان می‌ باشد را پیدا می‌ کند. از این نوع ریموت برای تجهیزات مختلفی مانند درب، سیستم‌ های روشنایی، سیستم‌ های تهویه و تلویزیون یا سایر دستگاه‌ های گیرنده مجهز به ریموت کنترل استفاده می‌ کنند.

ریموت کنترل های مادون قرمز سیگنال و پالس های حاصل از قطعه دیود مادون قرمز را به رسیور می فرستند و به نوعی ارتباط میان ریموت و گیرنده را از این طریق برقرار می کنند. این درحالی است که ریموت های رادیویی امکان ارتباط بین سیگنال ها را از طریق امواج رادیویی فراهم می کنند. ریموت کنترل های مادون قرمز برای ارسال و دریافت سیگنال به مسیری تقریباً مستقیم و راست احتیاج دارند و به همین دلیل برد آنها در حدود چند متر است اما در ریموت های رادیویی به علت استفاده از امواج رادیویی با فرکانس بالاتر، برد آنها بسیار بیشتر از ریموت های مادون قرمز است و همچنین نیازی به مسیر مستقیم برای برقراری ارتباط ندارند و وجود مانع هم نمی تواند خللی در کارایی آنها ایجاد کند.

ریموت کنترل بلوتوثی

روند برنامه دهی به این نوع ریموت کنترل اینگونه است که اگر آن را در کنار یک ریموت کنترل دیگر دارای برنامه قرار دهید، می‌ توانید فرایند کددهی را به راحتی انجام دهید. البته گفتنی است که ریموت های هاپینگ در این میان اجازه کپی شدن اطلاعات خود را به نمونه‌ های بلوتوثی نخواهند داد. یکی از معایب این نمونه ریموت کنترل، پایین بودن امنیت آنهاست چرا که اگر در شرایطی ریموت کنترل خود را به کسی امانت دهید و یا آن را گم کنید، ممکن است فرد مورد نظر به راحتی بتواند اطلاعات آن را بر روی یک ریموت خام دیگر کپی کرده و از آن سو استفاده کند. از این محصولات در مکان‌ های مختلفی مانند درب های کرکره‌ ای یا شیشه‌ ای، دزدگیر یا جک پارکینگ استفاده می‌ شود. سهولت کپی برداری از ریموت های بلوتوثی نسبت به مدل های دیگر بیشتر است و همین دلیل محبوبیت آن است . این ریموت کنترل ها اگر گم و یا دزدیده شوند امنیت محل به خطر می افتد زیرا درب به سهولت و با فشار دادن یک دکمه باز خواهد شد.برای جلوگیری از این مشکل باید ریموت را از مدار اصلی خارج کنید. پس در هنگام خرید ریموت و ست کردن آن در فروشگاه شما باید کد را یادداشت کنید تا در مواقعی مانند سرقت بتوانید آن را از مدار خارج کنید .

ریموت کنترل هاپینگ کد  ( Rolling code )

در روش هاپینگ ارتباط میان ریموت و رسیور بر اساس یک کد ارتباطی برقرار می شود. این کد بر خلاف مدل کد لرنینگ ثابت نبوده و در هر بار ارتباط یک کد ارتباطی جدید توسط ریموت مورد استفاده قرار می گیرد. در این نوع ارتباط در حدود 16 بیلیون حالت برای کددهی وجود داشته که عملا کپی برداری از این ریموت ها را غیر ممکن می سازد. همچنین شناساندن ریموت به رسیور فقط از طریق خود رسیور امکان پذیر می باشد. این ویژگی امنیت استفاده از این نوع ریموت ها را بسیار بالا برده و کپی برداری از ریموت را غیرممکن می کند.

روند کاری آنها چنین است که بعد از هر بار استفاده از ریموت و ارسال فرکانس توسط آنها، پارامترهای مختلف مربوط به این فرکانس تغییر کرده و به گونه‌ ای می‌ باشد که فقط توسط بخش دریافت‌ کننده قابل تشخیص و شناسایی است. برای برنامه‌ ریزی کردن این نوع از ریموت کنترل لازم است که کلید code یا LRN درون بخش دریافت کننده به مدت ۲ ثانیه فشار دهید تا چراغ ال ای دی مربوط به آن روشن گردد. سپس پس از کلید ریموت را نیز به مدت ۲ ثانیه نگه می‌ دارید، تا چراغ ال ای دی شروع به چشمک زدن کند. بعد از آن اصطلاحاً این دو بخش با یکدیگر ست شده‌ اند به همین دلیل است که امنیت بالای این ریموت هرگز با ریموت های لرنینگ ، دیپ سوییچ ، بلوتوثی قابل مقایسه نمیباشد .

ریموت کنترل لرنینگ کد

روند کاری این این نوع از ریموت کنترل با استفاده از آی سی‌های مخصوصی است که نقش انکودر را در مدار ایفا می‌ کند. استفاده از آی سی‌ های EV1527 یا RT1527 یا FP1527 این امکان را به شما می‌ دهد که یک آدرس خاص برای هر ریموت پیش بینی کرده و از آن استفاده کنید. روند کدگذاری ریموت‌ ها برای قسمت گیرنده در این بخش چنین است که: ابتدا دکمه مربوطه را در گیرنده روی وضعیت شناسایی قرار می‌ دهیم و بعد از فشردن یکی از دکمه‌ های ریموت می‌ توانید اطلاعات مربوط به آن را در گیرنده ذخیره کرده و از آن استفاده کنید. امنیت این نوع ریموت کنترل نسبتاً بالاست و تنها در شرایطی می‌ توان از آنها سوءاستفاده کرد که یک فرد متقلب به بخش گیرنده دسترسی پیدا کند و البته طریقه کدگذاری این تجهیزات را بداند.  تعداد ریموت های قابل استفاده با این نوع رسیورها محدود به ظرفیت حافظه آن است و در حدود 250 و در بعضی انواع تا 500 ریموت را می توان شناساند. امنیت این نوع از ریموت ها به نسبت مدل کد فیکس بالاتر می باشد و از آنجا که کد ارتباطی میان ریموت و رسیور به صورت نرم افزاری تعیین می شود و نیازی به لحیم کاری برای تنظیم کد ارسال اطلاعات در ریموت نمی باشد استفاده از آن ها ساده تر است. در مدل کد لرنینگ به علت ثابت بودن کد ارتباطی میان ریموت و رسیور و همچنین محدود بودن تنوع کدهای انتخابی، احتمال کپی برداری بالا بوده و این کار به راحتی به کمک دستگاه های شناسایی کد ارتباطی قابل انجام می باشد، از همین رو امنیت این نوع از ریموت ها چندان بالا نمی باشد.

تعداد کل حالات ریموت های کدلرن:

از اونجایی که در ریموت کنترل های کدلرن، یک کد 20 بیتی به صورت نرم افزاری روی تراشه EV1527 برنامه ریزی یا  اصطلاحا پروگرم شده، طبق دیتاشیت سازنده 1,048,576 حالت برای کد دهی یا آدرس دهی براش وجود داره.

ریموت کنترل کد فیکس

ریموت کنترل کدفیکس، همونطور که از اسمش پیداست، به ریموتی گفته میشه که از یکسری کدهای ثابت برای ارتباط با گیرنده استفاده میکنه. روند شناسایی این نمونه از ریموت به بخش گیرنده چنین است که ابتدا باید تعدادی دیپ سوئیچ که در قسمت گیرنده قرار دارند را در وضعیت روشن یا خاموش قرار دهید. سپس جامپرهایی که درون بخش ریموت با استفاده از لحیم کاری قرار داده می‌شوند را طبق وضعیت دیپ سوئیچ‌ ها تنظیم کنید، تا به این صورت فرمان ارسالی توسط ریموت برای گیرنده قابل شناسایی باشد. از آنجایی که وضعیت دیپ سوئیچ‌ ها در این نمونه ریموت کنترل محدود است، امکان بروز مشکلات امنیتی برای آنها وجود دارد. البته در صورتی که یکی از ریموت‌ های شما گم شود، می‌ توانید وضعیت دیپ سوئیچ و جامپر را تغییر دهید تا دستورات قبلی دیگر روی گیرنده قابل اعمال نباشند. این نوع از ارتباط میان ریموت و رسیور از امنیت بسیار پایینی برخورددار بوده و به راحتی قابل کپی برداری است. از طرف دیگر امکان حذف یک ریموت به تنهایی از روی رسیور وجود نداشته و درصورت مفقود شدن یک ریموت می باید وضعیت دیپ سوویج های روی رسیور و وضعیت جامپرهای تمامی ریموت های موجود را تغییر داد تا ریموت مفقود شده دیگر فعال نباشد و در غیر این صورت امنیت مجموعه با مخاطره مواجه خواهد شد. تمامی موارد ذکر شده در فوق نقاط ضعف این سیستم بوده که باعث شده استفاده از آن منسوخ شده و دیگر مورد استقبال کاربران قرار نگیرد.

 ریموت کنترل مدل  Amplitude Shoft Keying ) ASK )

 اِی اِس کا یکی از مدلهایی است که امروزه در بازار به علت مقرون به صرفه بودن و کم مصرفی بودن آن استفاده زیادی می شود. از دیگر خصوصیات این ریموت داشتن تقویت کننده ای است که با تغییر فاصله ی گیرنده و فرستنده می تواند بُرد خود را بسته به فاصله ی مورد نظر افزایش یا کاهش دهد. این نوع ریموت کنترل از دسته ی فرکانس ۳۱۵ مگاهرتزی هاست البته مدل ۴۳۳ مگاهرتزی آن هم وجود دارد اما بشدت کمیاب است. لازم به ذکر است که کاربرد این گونه از ریموت کنترل ها اغلب در سیستم های امنیتی منازل و اتومبیل ودربازکن ریموت می باشد. بُرد این ریموت ها در حالت معمولی حدوداً تا ۱۰ متر و در بهترین حالت با تقویت کننده تقریباً تا ۱۰۰۰ متر هم می رسد. جالب است بدانید ریموت های ASK مانند کد لرنینگ ها هستند و چون راه ارتباطی میان سیگنال ها برای فرستنده و گیرنده ثابت است، امنیت زیاد بالایی ندارند و این موضوع از معایب آن به شمار می رود.

نحوه تشخیص فرکانس ریموت

برای تشخیص فرکانس ریموت، هم می توانید از دستگاه های فرکانس متر استفاده کنید و هم می توانید با باز کردن قاب ریموت و مشاهده عدد نوشته شده روی کریستال که یک قطعه ی برجسته و از جنس استیل می باشد متوجه فرکانس ریموت تان شوید.