کشتی خیابانی ملاقات با کاپریس1975
این خودرو در بازار ایران به صورت کلی، دو نمونه اتاق بزرگ (تا 1976) و اتاق کوچک (از 1977) را شامل می‌شود. با این حال، دو نمونه اتاق بزرگ و اتاق کوچک کاپریس در ایران، تنها نسخه‌های نسل دوم، سوم و چهارم را شامل شده و سایر نسل‌های آن تقریبا در کشور حضور ندارند
میان تمام محصولات اقتصادی و در دسترسی که برند شورولت جنرال موتورز در دوران وینتج و کلاسیک به تولید رساند، نام کاپریس (و ایمپالا)، یکی دیگر از نام‌هایی است که به قدرت سابربن و حتی کوروت می‌درخشد. نامی که تولید پیوسته آن از موعد معرفی در سال 1965 تا 1996، چهار نسل جداگانه و تا همین امروز، شش نسل مجزا را دربر‌می‌گیرد. نام کاپریس با جایگاه بالاتر و استایل شیک‌تر برای مشتریان همراه است. نامی که به عنوان تریم لوکس‌تر برای مدل ایمپالا و سپس به عنوان یک مدل مجزا به بازار عرضه شد و عنوان‌دار یکی از پرفروش‌ترین و محبوب‌ترین خودروهای تاریخ دوران کلاسیک آمریکایی است.
شورولت کاپریس کشتی
مهم‌ترین مزیت کاپریس (و البته ایمپالا)، تعلق پلتفرم سایز بزرگ آن به گروه خودروهای فول سایز سدان/کوپه بود که از شاسی مستقل از بدنه (Body on Frame) بهره می‌گرفت. این ساختار فنی هرچند به مراتب قدیمی‌تر از ساختار یکپارچه مونوکوک (یا همان یونی‌بادی) است، اما در عوض، در ترکیب با سیستم تعلیق جناغی دوبل در جلو، سه نقطه اتصال یکپارچه فعال (Active Solid Tri-Link) در عقب و سوار بر فنرهای لول در هر چهار گوشه، به سادگی عنوان یکی از نرم‌ترین و بادوام‌ترین خودروهای آمریکایی را به خود اختصاص داد که در ایران به تخت روان یا کشتی (در آمریکا معروف به یات/Yachet: کشتی کروزر بزرگ) مشهور شد.
ایمپالا و کاپریس
اگر کاپریس نسل اول از سال 1965 روانه خط تولید شد، در عوض ایمپالا در سال 1957 میلادی اولین حضور خود در بازار را تجربه کرد.
آخرین کاپریس اتاق بزرگ
کاپریس با تولید از سال 1970 تا 1976، با داشتن ابعادی برابر با 5657×2019×1356 میلی‌متر و سوار بر فاصله محورهای قابل توجه 3086 میلی‌متری، آخرین کاپریس اتاق بزرگ به شمار می‌آید که بر پلتفرم B جنرال موتورز (فول سایز دیفرانسیل عقب) بنا شد از این رو همان‌طور که انتظار می‌رود، این پلتفرم از سوی سایر زیرمجموعه‌های جنرال موتورز برای تولید خودروهای هم‌کلاس و مشابه از دسته‌های کوپه، هارد تاپ، کانورتیبل، سدان و استیشن واگن به تولید رسید.
نسخه سدان مدل 1975 است که در میان نسخه‌های تولیدی نسل دوم، با داشتن راهنماهای زیرسپر، جلوپجره کوتاه (هم سطح با قاب چراغ‌ها)، سپر کاملا افقی جلو و عقب و البته چراغ‌های گرد جلو شناخته می‌شود. بین سال‌های 1973 تا 1977، دوران گذار خودروسازان مختلف آمریکایی از خودروهای چراغ گرد به چراغ مستطیل و همچنین تک چراغ به دو چراغ بود. این مهم برای کاپریس در سال 1976 محقق شد و از آن پس، چراغ‌های مستطیلی این مدل را ترک نکرد
کاپریس و ایمپالا دو نام متمایز اما دو برادر بسیار شبیه به هم هستند، که راحتی سواری و هزینه نگهداری بسیار پایین آن‌ها، حتی امروز مورد توجه بسیاری از مشتریان بازار سدان‌های آمریکایی است. اگرچه در بازار کشور ایمپالا به مراتب محبوب‌تر از کاپریس یاد می‌شود، اما در نسخه‌های میانه دهه 1960 به بعد، مدل کاپریس نسخه برتر و فول آپشن‌تر و طبیعتا نسخه گران قیمت‌تر به حساب می‌آید، که هرچند به اندازه محصولات مشابه و هم پلتفرم از برندهای دیگر (کادیلاک، اولدزمبیل، بیوئیک و پونتیاک) لوکس یا اسپرت نیست، اما در لذت سواری و دوام برای مالک سر سوزن کم نمی‌گذارد.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.