اگر رفلاکس معده دارید به این غذاها لب نزنید
رفلاکس اسید معده به مری، یک بیماری شایع است که باعث برگشت اسید از معده به مری می‌شود؛ با علائم درد قفسه سینه، تنگی نفس، آروغ ترش، و احساس سوزش در قفسه سینه و گلو.
از آنجا که رفلاکس مشکل اسید اضافی در معده است، منطقی است که غذا‌هایی که می‌خوریم می‌توانند علائم را بدتر کنند. برخی از غذاها دارای خواصی هستند که احتمال تحریک تولید اسید را افزایش می‌دهد، در حالی که برخی دیگر می‌توانند به حفظ اسید در سطوح بهینه کمک کنند.
غذا‌های سرخ‌شده چگونه باعث رفلاکس معده می شود ؟
- غذا‌های سرخ شده به تولید اسید کمک می‌کنند. از آنجا که غذا‌های سرخ شده مملو از چربی هستند، هضم آن‌ها طول می‌کشد، به این معنی که معده مجبور است از اسید‌های زیادی برای تجزیه آن‌ها استفاده کند.
- بعلاوه، غذا‌های پرچرب باعث می‌شود که بدن نمک‌های صفراوی و هورمونی به نام کوله سیستوکینین ترشح کند که اسفنکتر تحتانی مری را شل می‌کند و اجازه می‌دهد اسید بیشتری وارد مری شود. برای رفلاکس کمتر، از غذا‌های سرخ شده مانند مرغ سرخ شده و سیب زمینی سرخ کرده دوری کنید.
میوه‌های خانواده مرکبات
مرکبات سرشار از پتاسیم، ویتامین C و فیبر هستند و برای سلامتی کلی بسیار عالی هستند. اما بسیار اسیدی هستند و معده را وادار به ایجاد اسید اضافی می‌کنند. سعی کنید لیمو، لیموترش، پرتقال و گریپ فروت را در طول عود ریفلاکس حذف کنید.
شکلات
این شیرینی مورد علاقه برای بسیاری از افراد یک محرک رفلاکس است. اینطور نیست که شکلات اسیدی باشد. در عوض، حاوی متیل گزانتین است، ترکیبی که می‌تواند فشار را در اسفنکتر تحتانی مری کاهش دهد. شل کردن این قسمت پایینی مری به این معنی است که اسید آزادی عمل بیشتری برای برگشت به سمت بالا دارد.
همه ما موردی از آروغ ناشی از نوشیدن نوشابه‌های گازدار مانند نوشابه یا آب گازدار داشته ایم. اما اگر مبتلا به رفلاکس هستید، نوشیدنی‌های حباب‌دار می‌توانند بیشتر از ایجاد برخی خروج‌های هوای شرم‌آور انجام دهند. کربناته شدن آن‌ها منجر به نفخ می‌شود که معده را متسع می‌کند و به اسفنکتر تحتانی مری فشار می‌آورد. فشار بیشتر می‌تواند برابر با ترشح اسید بیشتر باشد.
در حالی که محتوای بالای کافئین ممکن است شما را خوشحال کند، از نظر تولید اسید نیز باعث کاهش آن می‌شود. موسسه ملی دیابت و اختلالات گوارشی و کلیوی به افراد مبتلا به رفلاکس توصیه می‌کند از قهوه و سایر منابع کافئین خودداری کنند. خوشبختانه، این بدان معنا نیست که شما باید به طور کامل از نوشیدنی خود دست بکشید. سعی کنید به مصرف بدون کافئین روی بیاورید.
الکل یکی دیگر از نوشیدنی‌های محرک برای بسیاری از افراد مبتلا به رفلاکس است، زیرا می‌تواند اسفنکتر تحتانی مری را نیز شل کند.
چه فلفل قرمز، چه کاری یا سالسا، غذا‌های تند احتمالاً شناخته شده‌ترین محرک‌های رفلاکس هستند. در واقع، طبق یک مطالعه در سال ۲۰۲۰، در یک نظرسنجی از ۱۰۰ بیمار مبتلا به رفلاکس، اقلام تند رایج‌ترین مواد غذایی محرک بودند که ۶۲٪ آن‌ها را به عنوان محرک اصلی خود ذکر کردند. سعی کنید مصرف ادویه را محدود و غذای خود را با طعم دهنده‌های خنثی تری مانند گیاهان تازه آماده کنید.
اخیراً، علم معایب متعددی را در مورد غذا‌های فوق فرآوری شده کشف کرده است - نوعی که شامل مقدار زیادی از مواد افزودنی، شیرین کننده‌ها و رنگ‌های مصنوعی است. اگرچه هیچ مطالعه‌ای مستقیماً این غذاها را با رفلاکس مرتبط نمی‌کند، اما تحقیقات نشان داده است که رژیم‌های غذایی سرشار از چربی، نمک و ادویه (سه عنصری که اغلب در مواد فوق فرآوری شده پیدا می‌کنید) با افزایش خطر رفلاکس مرتبط هستند.
غذای سالم دیگری که می‌تواند تولید اسید را بدتر کند. اسید‌های مالیک و سیتریک موجود در گوجه فرنگی معده را وادار به تولید اسید بیشتری می‌کند و احتمال رفلاکس را افزایش می‌دهد. علاوه بر گوجه فرنگی تازه، غذا‌های بر پایه گوجه فرنگی مانند سس گوجه فرنگی، کنسرو گوجه فرنگی و سس اسپاگتی همگی می‌توانند علائم رفلاکس را بیشتر کنند.
چای نعناع به عنوان یک هضم کننده بعد از غذا شناخته می‌شود، زیرا حاوی ترکیباتی است که به آرامش روده کمک می‌کند. اما در این مورد، ممکن است این کار را کمی بیش از حد خوب انجام دهد. چای نعناع فلفلی می‌تواند رفلاکس اسید را تشدید کند، زیرا می‌تواند به اسید اجازه ورود به مری را بدهد. اگر می‌خواهید بعد از غذا چیزی گرم برای آرام کردن معده خود داشته باشید، به جای آن از چای بابونه یا زنجبیل استفاده کنید.
درست مانند مرکبات و گوجه فرنگی که احتمالاً تولید اسید شما را تحریک می‌کنند، آب آن‌ها نیز این کار را انجام می‌دهد. آب این میوه‌ها همان خواص تشدیدکننده رفلاکس را در شکل کامل خود حفظ می‌کنند.
هر چیزی که چربی بالایی دارد دیر هضم می‌شود و باعث می‌شود دستگاه گوارش شما سخت‌تر کار کند و اسید بیشتری تولید کند. این شامل گوشت‌های چرب مانند دنده، مرغ با پوست یا گوشت گاو است. حذف چربی قابل مشاهده از گوشت قبل از پختن - یا به سادگی انتخاب مرغ بدون پوست، سینه بوقلمون یا فیله - می‌تواند ناراحتی احتمالی را کاهش دهد.
پیتزا هر چند خوشمزه است، با سس گوجه‌فرنگی اسیدی، رویه‌های گوشتی چرب و پوسته شور می‌تواند تهدیدی سه‌گانه برای رفلاکس باشد.
هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.